3 jaar studeren om een doel te bereiken, daarna gaan werken in de functie waar u voor geleerd hebt. Zeer veel verantwoordelijkheid, alles moet tot in de puntjes, er mag nooit eens iets fout zijn zelf geen klein onnozel ding. We spannen ons zelfs maximaal in en werken als maar meer en meer, ons leven wordt drukker, als maar meer uren kloppen, meer verantwoordelijkheid... en daarbij komt nog eens ons privé leven met een huishouden die we moeten onderhouden. Dit alles brengt veel stress te weeg.
Eenmaal thuis gekomen, ben je uitgeblust, totaal geen zin meer om nog iets anders. Jammer want er valt nog zoveel meer te beleven buiten het werken en u 's avonds stik kapot in de zetel laten ploffen.
Herkent u deze situatie? Lees dan zeker verder want dit gaat over een levensecht verhaal die vele mensen dagelijks meemaken maar zelf niet beseffen. In deze situatie is de persoon zich een aantal vragen gaan stellen en oplossingen hierop gaan zoeken. Zoals: Hoe leef ik zonder stress? Hoe bereik ik meer levensvreugde? Hoe werk ik op een ontspannende manier? Hoe ga ik om met stress?
Op een dag gebeurt er iets ergs, bijvoorbeeld een overlijden, een accident of gewoon een ingeving waardoor u zich vragen gaat stellen over het leven. Is deze stress en werkdruk wel nodig? Maakt het meer kapot dan het opbouwt?
Deze persoon, (de schrijver van dit verhaal) is zich gaan afvragen en beseffen of dit alles 'het systeem' waar we in leven wel zin heeft, of in ieder geval nodig is. Moet ik zo leven als vele anderen in dit systeem waarin we nu eenmaal in leven. Daarna ben ik dingen anders gaan bekijken, zeg maar van op afstand, ik ben buiten de box, buiten de lijntjes, of nog anders gezegd, buiten de oogkleppen gaan kijken. Zo heb ik vele mensen kunnen waarnemen die eigenlijk maar een zielig leventje lijden door alsmaar meer geld te willen verdien of alsmaar beter te willen zijn en meer te hebben dan een ander en er nog eens fier op zijn om het bij wijze van spreken 100 keer op een dag te gaan rondbazuinen. Hierdoor ben ik mij minder druk gaan maken over anderen hun gedrag of over kleine foutjes. Door op deze manier te gaan denken creëerde ik al minder stress.
Vroeger durfde ik geen nee zeggen, nu doe ik dit als ik geen zin heb in iets wat mij niet aanstaat. En ik zeg er zelfs meestal bij waarom, ook al vindt ik het niet meer noodzakelijk om mij telkens te moeten verantwoorden. Het is niet altijd nodig om u te verantwoorden toch? Vroeger deed ik dat wel, nu kan het mij bij wijze van spreken niet veel meer schelen wat iemand er van vindt. Mij een schuldgevoel laten aanpraten lukt ook als maar minder. De vraag die ik hierbij stelde was hoe ik op een beleefde manier iets kon weigeren. Met andere woorden: Hoe zeg ik NEE!
Realisering, herkenning en toepassen.
Het spijtige aan dit hele verhaal is dat er eerst iets ergs moet gebeuren opdat een persoon zich gaat realiseren dat het leven meer is dan werken, presteren, geld, macht en altijd klaar staan voor anderen (zeg maar profiteren van een te brave mens).
Dan ben ik gaan beseffen dat het leven zoals ik het nu lijd eigenlijk niets voorstelt. In de 4 jaar dat ik nu gewerkt heb, kan ik me maar bitterweinig momenten herinneren waar er echt leuke situaties waren en waar we echt van het leven hebben kunnen genieten.
Ik sta nu op het punt om mijn leven een ommezwaai te geven van meer dan 180°, door bijvoorbeeld te gaan verhuizen naar het zonnige buitenland, weg van dat miserabel leven waar het altijd maar draait om werken en geld verdienen. Elke dag mooi weer lijkt mij toffer en minder depressief. Van de zon alleen al wordt iemand vrolijk. Lees hieronder hoe ik dit alles ben gaan realiseren om daarna tot belangrijke conclusies ben gekomen en zo ontdekte dat er ook een manier was om in een ontspannen sfeer zonder stress te gaan leven. Het heeft mij in ieder geval veel meer levensvreugde gegeven.
Het Westerse Systeem
Hierbij denk ik om uit het zogenaamde Westerse systeem te stappen die toch alleen maar gebaseerd is op geld verdienen, een huisje tuintje kindje cultuur en daarna op uw 65ste op pensioen te gaan. Indien u nog geen partner, nog huis met tuintje of kindje hebt en van deze dingen niet kan genieten zal in de Westerse cultuur er zeker naar streven om zijn leven te schikken naar dit Westers model. Maar is dit wel allemaal nodig? Zou u gelukkig kunnen zijn zonder al deze dingen. Velen zitten al in zo'n systeem waar men geacht wordt om in zo'n situatie zogezegd gelukkig te zijn. Maar zijn deze mensen wel gelukkig, als alles al uitgestippeld is? Wat als er bepaalde zaken niet door gaan? Wat als u heel uw leven hard moet werken om uw huist af te betalen en geen tijd of geld over hebt om van uw kinderen die opgroeien te genieten. In wat voor systeem zitten wij eigenlijk? U bent geacht gelukkig te zijn met uw kinderen maar hebt er meestal geen tijd voor. Natuurlijk zijn kinderen hebben een grote verantwoordelijkheid waar je moet voor zorgen maar dit betekent niet dat u enkel geld moet verdienen om ze te kunnen onderhouden. Kinderen verwachten veel van de ouders, zoals het aanleren van zaken maar ook tijd vrijmaken om eens te spelen. Maak dat uw kinderen later niet moeten zeggen dat u er nooit was voor hen toen ze opgroeiden want dan zal je pas beseffen dat die tijd niet meer in te halen is en dan lijkt het of je soms meer dan 18 jaar van uw leven kwijt bent gespeeld. En weet u aan wat? Aan werken? Was dit geld het waard dat u uw kinderen nu maar half of nauwelijks kent?
Een ander voorbeeld:
Vele mensen willen van full time naar een half time werkschema maar kunnen dit niet daar er rekeningen moeten betaald worden. Doen ze dit wel dan komen ze in de schulden terecht. Dan zit je wel erg vast aan het Westers systeem. Je kan geen kant meer op, het is gaan werken ook al is het tegen uw zin, of in de schulden zitten.
Dit zijn natuurlijk allemaal verantwoordelijkheden die uw zelf genomen hebt. De vraag is: was dit een bewuste keuze om zo te gaan leven. Of is het een logische keuze geweest omdat iedereen zijn leven zo opbouwt in dit systeem? Hebt u zich afgevraagd hoe uw leven er had kunnen uitzien zonder huis of kinderen, bent u er zich van bewust?
Ik vindt het in ieder geval niet zo leuk als u al weet hoe heel uw leven er zal uitzien of zal verlopen en nog maar aan het begin staat van dat leven. U hebt wel een streefdoel. En dat is het nu juist. Iedereen heeft dit zelfde streefdoel. Iedereen raad het u aan om dit ook zo te doen. Omdat dit zogezegd gelukkig maakt. Yeah right! Wel ik pas dus niet in dit plaatje, maar veel keuze is er blijkbaar niet. Ik denk dat onze maatschappij te veel gericht is op werken, geld, een machtspositie nastreven en een huisje, tuintje, kinderen en uiteindelijk een welverdiend pensioen om dan eindelijk van het leven te gaan genieten (als we oud en versleten zijn en het bijna allemaal voorbij is).
Jaloezie
Bij dit alles speelt jaloezie een zeer grote rol in meestal onbewust. Moesten we de factor jaloezie kunnen weglaten dan zou er minder naar elkaar gekeken worden om elkaar te overtreffen en beter te doen of verder te staan in het leven.
Hoe creëer je die levensvreugde en levenskwaliteit?
Wel dames en heren die zo hun leven leiden in dit Westerse systeem, bent u gelukkig? Stel deze vraag desnoods een paar keer en denk er eens een paar dagen goed over na, desnoods een hele week. Is uw leven werkelijk het leven die wilde lijden? Ontbreekt er geen levensvreugde? Heeft u er al eens over nagedacht om te leven zonder stress in een ontspannen situatie.
Een ontspannen leven zonder stress
Ons 'normale' manier van leven in subtiele onvrede, spanning, stress en obsessie.
Leren leven in een ontspannen positieve levenskwaliteit.
Vrije en onbevangen manier van leven, die fundamenteel is voor een duurzame positieve levenskwaliteit en alle menselijk geluk.
Een fundamentele keuze
Dit gaat over onze 'normale' manier van leven in een toestand van subtiele onvrede en obsessie, waar we ons doorgaans niet bewust van zijn.
Het laat zien hoe deze 'normale', veelal subtiel negatieve levenstoestand ons belet werkelijk intens en totaal te genieten van ons bestaan, en zo ons levensgeluk in de weg staat.
Ook vestigt het de aandacht op onze eigen verantwoordelijkheid hierin, en op de zinloosheid van leven in een negatieve levenskwaliteit.
Een van de meest zinvolle vragen die we ons kunnen stellen is:
'Wat maak ik het belangrijkst in mijn leven, en wat is eigenlijk werkelijk van belang?'
Het is misschien wel één van de belangrijkste levenslessen die u nu zal lezen. Er is zelfs een scriptie over verschenen. Het neemt maar 5 minuten van uw tijd in beslag maar u zal ongetwijfeld een beter leven kunnen lijden in een ontspannender situatie met veel meer levensvreugde.
Lees hoe we dit kunnen doen op:
http://www.levenskwaliteit.nl/script/1/fundamen1.html
No comments:
Post a Comment