Vrijheid in 3 stappen. Hoe kom ik van het gaan werken af en realiseer ik de vrijheid om te gaan doen wat ik echt wil

Ik herken deze situatie volledig. Na een paar jaar ben ik gaan zoeken naar oplossingen 'zeg maar een vlucht van de arbeidsmarkt'. Ik wilde vluchten van de depressieve situatie waarin ik toen zat en na 10 jaar nog steeds in zit.

De benarde situatie
Ook al veranderde ik van werk de depressieve situatie bleef. Ik ben de mensen die gaan werken voor een baas de slaven van de moderne maatschappij gaan noemen. Zo voel ik mij dus al mijn hele carrière. Iets wat minder onderdrukt dan in de vorige eeuwen maar toch.
Ik heb van alles geprobeerd om hiervan los te komen. In de zin dat het voor mij leuk werk moest zijn met voldoening besloot ik, na 2 jaar werken, een blog op te starten (deze waar je nu op beland bent) en daarna nog een blog en een website en een tweede website en leerde ik fotografie en het maken van digitale illustraties. Mijn uiteindelijke doel was toen, en nu nog steeds om iets op zelfstandige basis te gaan doen, vrijheid zeg maar. Dit met maar een beetje succes maar hé elk succes is er ééntje die dient te worden gevierd.

Loskomen en vrijheid
Mijn drijfveer was loskomen van het gezag, loskomen van een baas, loskomen van al die regeltjes die een ander heeft opgesteld en dienen gevolgd te worden ook al weet je dat jij het anders zou doen, op een andere manier, je eigen manier. Ik denk dat er veel mensen zijn zoals die moeten gaan werken onder een baas omdat ze bang zijn om een inkomen te verliezen. Indien we foert zouden zeggen om te gaan doen wat we zelf willen wat zou er dan gebeuren?

Voor en nadelen
Het foert zeggen is een leuke gedachte en zou ons vrijheid moeten geven maar als je daar dan staat zonder een stabiel inkomen voor het onderhouden van huisje, tuintje kindjes en soms iets voor jezelf dan kan dit voor nog meer problemen zorgen. Dus gaan de meeste net zoals ik voor de veiligste manier, namelijk voor het werken in een bedrijf met een baas, managers en vaak belachelijk veel regeltjes die u gedroomde vrijheid alsmaar verder weg duwt. Want het wordt een gewoonte dat gaan werken. We denken vaak dit is het enige wat ik kan dus zal dit voor de rest van mijn leven zo blijven. Net zoals mijn ouders en grootouders die hebben gewerkt voor een bedrijf met een loon dat net genoeg is om een normaal leven te hebben.

Middelen
Moest iedereen nu genoeg middelen hebben om de meest noodzakelijke dingen in zijn of haar leven te betalen dan zou de wereld er volgens mij heel anders uitzien. Ik denk zelfs dat de meeste mensen dan meer met volle goesting hun ding gaan doen op de arbeidsmarkt.

Doel: totale vrijheid
Het besef van ik moet iets doen aan mijn situatie kwam er bij mij al na 2 jaar gedesillusioneerd te gaan werken. Dan heb ik mijn doelen opgesteld:

1. Loskomen van mijn situatie
Hierbij diende ik een middel te verzinnen om beetje bij beetje onafhankelijker te worden van mijn werk. Na lang zoeken vond ik het: mijn eerste blog, zo zou ik toch wat geld kunnen verdienen, maar dit is natuurlijk veel te weinig als je fulltime werkt en maar heel weinig tijd kunt steken in een blog dat succesvol diende te worden zodat ik er kan van gaan leven.

2. Middelen om mijn vrijheid te bekomen
Zoals eerder al gezegd zocht ik naar dingen die ik wel leuk vind om te doen op een zelfstandige basis. De voorwaarde was enkel dat ik het leuk vond zodat het wat minder als gaan werken zou aanvoelen met vooral mijn eigen regeltjes en ideeën. Maar wat ga ik dan precies gaan verwezenlijken om dit te realiseren. We moeten dingen herontdekken van onszelf. Hierbij stelde ik mij de vragen: Wat doe ik graag? Wat deed ik graag als kind en als puber voor ik op de arbeidsmarkt gegooid werd vol goeie moed. Zo maakte ik al tal van blogs, websites, illustraties, foto's en nog veel meer, het feit alleen al dat ik dit volledig zelf heb gerealiseerd op mijn eigen manier geeft mij al voldoening.

3. Doel en tijdsbesteding
Maar zolang ik geen middelen genoeg heb verzameld om het rustiger aan te gaan doen blijf ik zoeken naar dingen die ik nog graag zou willen doen. Dit met als doel genoeg te verdienen om te overleven. Voorlopig gebeurd dit naast het vast werk dat ik nu doe. Eerst wil ik genoeg gaan verdienen met wat ik naast het gaan werken verdien om dat van een fulltime naar een parttime job over te stappen zodat ik nog meer tijd heb om de dingen te realiseren op zelfstandige basis zodat ik uiteindelijk volledig zelfstandig mijn brood kan verdienen. Het ultieme doel is om iets te vinden waarmee ik net genoeg kan verdienen om op "pensioen" te kunnen gaan. Alleen zo zou ik volledig van het gaan werken verlost kunnen geraken.

4. Beperken van risico's
Ik kies niet zoals vele anderen om direct met alles te kappen en direct volledig zelfstandige te worden omdat er altijd risico's verbonden zijn met dit fenomeen. Je weet immers nooit of het het zal aanslaan of dat het je genoeg middelen zal opleveren om te overleven laat staan om een heel gezin te onderhouden. Ik zelf ben iemand die eerder risico's mijd dan ze te nemen. Mede daarom zit ik nu momenteel nog altijd met een fulltime job naast mijn andere activiteiten. Maar zodra ik wat meer ga verdienen op een continue basis dan pas ik toe wat ik hierboven heb beschreven: van fulltime naar parttime en dan volledig zelfstandig.

Ik ben benieuwd naar jullie reacties en vooral hoe jullie dit zouden aanpakken.
Misschien zijn er mensen die hun vrijheid al hebben bereikt laat het ons weten door een comment na te laten op onze blog.

Zoekende in het leven (depressie, burn-out)

Zelf ben ik ook zoekende in deze als maar sneller evoluerende wereld waar alles te is (de laatste tijd
zelfs te veel in het negatieve). Ik wil terug gelukkig worden zoals vroeger met minder zorgen.

Het gezegde dat geld niet gelukkig maakt is bij mij het bewijs. Ik heb gespaard maar geniet niet van mijn zuur verdiende centjes. Ik doe er niets mee, ik weet niet meer waarvoor ik ga werken of geld spaar. Het is een gewoonte geworden om te gaan werken en telkens maar te sparen. Veel tijd heb ik immers niet over om het geld op te doen. Eén doel heb ik wel nog een eigen huis, daar spaar ik wel nog voor, maar het zoeken naar een huis daar heb ik de fut niet meer voor. De fut ontbreekt mij zelfs om na het werk of tijdens het weekend nog wat actiefs te gaan doen zoals sporten of een stevige wandeling in de natuur of in een mooie stad. Het vat is af, ik ben gewoon op.

Van kinds af streefde ik als maar naar hoger en moeilijker ook al kost mij dit veel moeite, nooit koos ik voor de gemakkelijke oplossing. De keuze in het middelbaar tussen een beroeps en een technische richting werd het technische, de keuze tussen direct gaan werken of hoge school werd hoge school en daarna koos ik voor een nog hoger niveau in mijn beroepsleven.

Het type werk en de lange werkdagen vol stress hebben bij mij het voorbij jaar geleid tot een depressie en een mentale break-down waar ik maar niet uit geraak.

Vorige week ben ik een interim kantoor binnengestapt omdat ik iets anders wilde gaan doen. Toen ze mij vroegen wat ik wilde doen, wist ik het niet. Ik weet niet meer wat ik nog graag zou doen. Ik weet alleen dat ik wat vrijer zou willen, meer leven, reizen, er voor de kinderen zijn, minder uren werken, minder stress, minder verantwoordelijkheden...

Toen ik een TV-programma over B&B's zag leek het mij wel tof om dit te gaan doen, ik ben nu op zoek om ergens in die branche halftijds te gaan werken in een B&B. Het lijkt mij wel tof om met vrolijke mensen om te gaan die u dankbaar zijn voor wat je voor hen doet. Meer contact met vriendelijke mensen zou mij deugt doen. Geen mensen meer voor mij die me naar beneden duwen en mijn zelfvertrouwen beschadigen. Ik wil mijn zelfvertrouwen terug opkrikken. Ik ben er van overtuigt dat een beter zelfvertrouwen mijn gezondheid ten goede zal komen.

Er is echter één maar, ik durf de stap niet zetten. Ik heb een half jaar geleden al de stap gezet om te veranderen van werk, dit binnen de zelfde branche en heb ondervonden dat ik zeer veel moeite heb met veranderingen en aanpassen. Ik voel me niet echt goed in mijn vel, maak vaak fouten en ben minder gemotiveerd. Wat moet ik precies doen om terug gemotiveerd te zijn, hoe ontdek ik terug waar mijn ware interesses zijn?

In ieder geval, ik blijf met de vraag zitten wat er nu wel echt bij mij past. Het interim kantoor verwees me door naar de VDAB, De VDAB op zijn beurt kon mij vervolgens niet helpen daar ze blijkbaar enkel werkloze mensen helpen. Wat moet ik nu doen, loopbaan begeleiding volgen. Mij laten testen wat mij wel nog ligt en vooral wat ik mentaal wel aankan?

Zoals het schilderijtje hierboven ben ik als een wrak gestrand en zit ik vast op een eiland waar ik maar niet van geraak. Zijn er mensen die zelf al zoiets als een burn-out of depressie hebben ervaren? Wat hebben jullie gedaan om terug gelukkig te zijn? Zijn er mensen die het radicaal over een andere boeg hebben gegooid? Wat raden jullie mij aan? Laat gerust een bericht na onderaan deze pagina.

Verwante artikels:
Anders gaan leven door een gebeurtenis in je leven

10 tips voor minder stress op het werk - Hoe met stress omgaan

Een leuke job waar we ons goed in voelen, dat willen we allemaal wel. Maar helaas staat werk voor velen synoniem voor stress... Toch kan je dankzij enkele eenvoudige trucs jezelf het leven al heel wat aangenamer maken. Probeer zeker deze tips eens!

Je kan pas echt keuzes maken als je voor jezelf hebt uitgemaakt wat je prioriteiten zijn. Goed werk leveren is ongetwijfeld voor velen belangrijk, maar je mag ook je familie en vrienden niet verwaarlozen. Probeer uit te maken wat jouw prioriteiten zijn en besteed niet teveel tijd aan dingen die niet tot je prioriteiten behoren.

Niemand kan 7 dagen op 7 en 24 uur op 24 presteren! Voorzie tijd in je agenda om te ontspannen en om tot jezelf te komen. Maak een wandeling of een fietstocht, of doe gewoon eens niets. Probeer ook in de file of in de trein de tijd te nemen om wat na te denken en te ontspannen.

Weet je echt niet meer waar je moet beginnen? Maak dan een lijstje van wat je nog moet doen. Plan eventueel wanneer je wat zou kunnen doen, zo hoef je niet bang te zijn om iets te vergeten.

Durf nee te zeggen! Niemand kan op verschillende plaatsen tegelijk zijn. We weten dat het niet altijd gemakkelijk is, en dat je misschien mensen zal teleurstellen, maar zeg 'Nee' als je op een vraag niet kan ingaan. Je kan beter van bij het begin zeggen dat het niet zal lukken, dan dat je op het laatste moment moet afhaken.

Bereikbaarheid is hét modewoord van onze maatschappij. Maar het is niet verplicht om elke seconde van de dag én nacht bereikbaar te zijn. Durf je GSM, Blackberry, laptop en ander verderfelijk materiaal uitschakelen als je echt niet gestoord wil worden. Dat kan in veel gevallen voor een pak minder stress zorgen.

Je verliest veel tijd als je je niet volledig kan concentreren op je werk. Als je de kans hebt om je af te zonderen en op een rustige plaats te werken, maak hier dan gebruik van. Je zal zien dat je veel productiever bent als je niet gestoord wordt door telefoons en mails.

Ook een korte wandeling, al is het maar naar de koffiemachine, of een babbeltje met een collega, kunnen wonderen doen. Zo ben je even weg van je werk en kan je aan iets anders denken.
Je zal zien dat je je achteraf weer veel beter kan concentreren.

Komt er geen einde aan die stapel werk, vraag je dan eens af of je geen hulp kan krijgen van een collega en vraag het dan ook effectief aan die collega. Als iemand je kan helpen, al is het maar een uurtje, vermindert de hoeveelheid werk en zo de werkdruk misschien al aanzienlijk.

Heb je toch wat tijd vrijgemaakt voor je familie of vrienden, zorg dan ook dat je niet de hele tijd met je hoofd bij het werk zit. In je vrije tijd moet je ontspannen. Probeer jezelf te verbieden om nog aan dat stresserende project te denken. En durft dan ook uw GSM uit te zetten.

Werken moet u doen tijdens de werkuren, de rest van de tijd mag u zelf indelen. Het is geen verplichting om bereikbaar te zijn na uw werkuren. Ook al wordt dit van u verwacht of deels opgelegd.

Zoek een leuke hobby en zorg ervoor dat u zich 's avonds niet verveelt, want dan is de kans groot dat je toch uw mails nog vlug even gaat lezen. Men is het woord soms al eens vergeten maar ontspanning is even belangrijk als werken. Tegenover een hoeveelheid werk MOET er een hoeveelheid ontspanning staan. De ene persoon heeft minder ontspanning nodig dan de ander (dit heeft misschien al te maken met een minder stresserende job). Je hoeft hierbij helemaal niets. Je kunt bijvoorbeeld voor de televisie hangen, luieren, naar de bioscoop, gaan shoppen of met de vrienden naar de kroeg of een wandeling in de natuur, tekenen, een gedicht schrijven uw vrienden een grappige mail versturen....

Leidinggevenden hebben vaak minder stress
Hoe hoger iemand zit in de hiërarchie van een organisatie, des te meer positieve gevoelens hij heeft en des te minder negatieve gevoelens. Dat blijkt uit een test dat de Universiteit Groningen heeft uitgevoerd in samenwerking met het tijdschrift Intermediair. Voor het onderzoek werden 1.672 hoogopgeleiden ondervraagd over hun positieve en negatieve gevoelens op het werk. Iets meer dan 50 procent van de ondervraagde hoogopgeleiden is actief als leidinggevende.
Volgens Frank Walter, onderzoeker aan de Rijksuniversiteit Groningen, ervaren vooral vrouwen minder stress in een leidinggevende functie. Hij schrijft dat met name toe aan het feit dat de regelmogelijkheden van iemand toenemen. Dat is begrijpelijk. Controle, is op zich een sleutelwoord bij het verminderen en overwinnen van stress. Om het fenomeen flow te kunnen ervaren, moet je in staat zijn om zelf te kunnen bepalen wat je doet. Wie de baas wordt verkrijgt meer grip op situaties verkregen waardoor de kans op stress vermindert. Wie een speelbal is van gebeurtenissen ervaart juist wel stress.

Situaties die teveel stress oproepen, ook tijdens het dagelijks leven
Gebeurtenissen die stress oproepen zijn er dagelijks. Het zijn de vele kleine ergernissen en irritaties zoals het in een rij moeten wachten voor de kassa, de dagelijkse files, te laat komen op het werk, tijdsdruk, falen en de wasmachine die kapot gaat. Wanneer er niet teveel van deze dagelijkse stress is, kunnen wij dit meestal wel aan.
Behalve de dagelijkse stress, kan er ook uitzonderlijke stress optreden zoals de dood van een partner, mishandeling, het verlies van werk of een ongeluk. Herinnerd worden aan een trauma, door een TV programma, boek of film, kan ook heftige emotionele reacties oproepen. Vrijwel niemand kan dit soort stress zonder problemen aan. Dit omdat deze gebeurtenissen mensen persoonlijk raken.

Oog hebben voor waarschuwingssignalen die wijzen op teveel stress
Heb oog voor waarschuwingssignalen die wijzen op teveel stress en vermijd of verander de situaties die teveel stress oproepen indien dit enigszins mogelijk is.
Waarschuwingssignalen die wijzen op teveel stress worden stressreacties genoemd. Deze reacties komen niet alleen voor op het werk maar ook tijdens de rest van het dagelijks leven.

Hier volgen enkele reacties die soms toch al ver gaan:
- misselijkheid
- hartkloppingen
- uitputting
- zich terugtrekken uit sociale contacten
- slaapstoornissen
- veranderde eet- drink of rookgewoonten
- nachtmerries
- overdreven uitbundigheid
- concentratieproblemen
- extreme zwijgzaamheid
- flashbacks
- labiliteit
- niet meer kunnen genieten
- schuldgevoelens
- sterke stemmingsschommelingen

Ander artikel die te maken heeft met stress: Wij zijn gemaakt voor vakantie!

bronnen: ArchiVision Directory - www.stepstone.be - arendlandman.wordpress.com