Dit is misschien een controversiële stelling maar ze kan wel eens kloppen, niet alleen filosofisch maar ook materialistisch.
Hier komt de stelling met de nodige uitleg.
De moleculen die uit een kern en elektronen bestaan zouden de planeten en de zon kunnen voorstellen.
Zoals we steeds verder in de ruimte gaan om alles vanuit een groter oogpunt te kunnen zien, kunnen we dit ook toepassen op onze materialen, zo kunnen we de kleinste dingen oneindig uitvergroten.
Stel dat onze planeten de elektronen zijn van een veel groter geheel in onze ruimte die in verhouding staat zoals een elektron in verhouding staat tot een stuk materiaal op onze aarde.
Zo kunnen we vergelijken
Het heelal = Vaste stof bekomen door meerdere materialen
Sterrenstelsel en nevels = verscheidene stoffen
Zonnestelsel = Molecuul van een vaste stof
Zon en planeten + manen = Atomen en elektronen (de zon is dan de kern van een molecule)
Meteoren = Losgekomen elektronen
Zwart gat = Opening van het ene materiaal naar het andere materiaal
Misschien bestaan er op onze aarde wel vele zogenaamde bewoonde elektronen gevoed door atomen zoals zonnen met planeten rond.
De kleur van het heelal
Doordat elektronen zo snel rond de atomen draaien kunnen we misschien stellen dat de aarde en onze planeten rond de zon zo snel draaien dat het heelal er voor ons donker of zwart uitziet alsof we een deel van dat donkere, zwarte materiaal zijn.
Het donkere, zwarte heelal kan ook komen doordat men alle soorten kleuren samen heeft, deze vormen dan het zwarte kleur. Net zoals je bij verf alle kleuren zou mengen en dan een zwart kleur bekomt.
Mengen van materialen
Door 2 of meerdere materialen te mengen heb je natuurlijk een ander materiaal. Pas dit toe op ons heelal en dan heb je een verklaring voor de velen soorten sterrenstelsels en nevels bestaande uit verschillenden kleuren en materialen.
